Magnesy są najsilniejsze w przypadku mocowania
większych i równomiernych elementów.
W przypadku obróbki materiałów ferromagnetycznych możesz mocować obrabiane przedmioty do płyty roboczej za pomocą magnesów. Jednak, by osiągnąć maksymalną siłę przytrzymującą i wykorzystać potencjał oferowany przez magnesy, musisz uwzględnić rodzaj i grubość materiału, temperaturę materiału lub rozmiar powierzchni stykowej.
Rodzaj materiału
Strumień linii sił magnetycznych przewodzą najlepiej stale niskowęglowe, takie jak C15 lub C22, o zawartości węgla rzędu setnych części procenta (ok. 0,15%). Dobra wiadomość jest taka, że to właśnie one są najczęściej stosowane w przemyśle żelaza i stali.
Natomiast stale wysokowęglowe i stopowe zawierają większą liczbę pierwiastków niemagnetycznych, stąd nieco gorzej przewodzą strumień magnetyczny. Dla przykładu, żeliwo (stop żelaza i węgla o zawartości węgla powyżej 2,14%) przewodzi siłę magnetyczną mniej więcej o połowę gorzej od stali niskowęglowych.
Grubość materiału
Jeśli wysokość obrabianego przedmiotu wynosi do 3 mm, a rozmiar do ok. 200 mm2, to pole magnetyczne może przechodzić przez materiał, zamykając się dopiero nad elementem, a mocowanie może nie być wystarczająco mocne ze względu na małą powierzchnię stykową. Co więcej, w takich przypadkach nie wszystkie linie pola przechodzą przez obrabiany przedmiot - niektóre z nich wykraczają poza materiał i nie są składową łącznej siły mocującej.
Zamocowanie magnetyczne bardzo małych lub cienkich obrabianych przedmiotów nadaje się zatem do raczej lżejszej obróbki, podczas której nie występuje tak duży nacisk narzędzia na obrabiany przedmiot.
W razie mocowania mniejszych obrabianych przedmiotów
zaleca się mocowanie całych serii - zwiększa się w ten
sposób wydajność pracy, a w konsekwencji także siła
przytrzymująca magnesu.
Szczelina powietrzna
Zanieczyszczenia (na przykład farba lub rdza) i szczeliny powietrzne są prawdopodobnie największym wrogiem siły magnetycznej, ponieważ nie przewodzą linii sił, a tym samym zmniejszają siłę przytrzymującą. Nawet 0,5 mm szczelina powietrzna może zmniejszyć moc magnesu aż o 80%. Producenci zatem zawsze zalecają, by magnes, a także obrabiany przedmiot był czysty, gładki i w miarę możliwości płaski.
Z tego względu postaraj się ułatwić magnesom pracę i w miarę możliwości zapewnij jak największą i najczystszą powierzchnię stykową, jak też czyste i bezpyłowe środowisko pracy.
Powierzchnia stykowa
Aby osiągnąć maksymalną siłę przytrzymującą magnesu, wskazane jest, by obrabiany przedmiot całkowicie pokrył północny i południowy biegun magnesu. Jeśli jest za mały, wówczas powinien pokrywać co najmniej taką samą część na każdym z biegunów. W taki sposób osiągnięta zostanie maksymalna siła mocująca.
W praktyce na magnetycznej płycie roboczej często umieszczane są całe serie mniejszych obrabianych przedmiotów, które zamkną obwód między biegunami północnym i południowym. W ten sposób usprawniają przepływ linii sił i zwiększają siłę magnetyczną.
Temperatura
Magnesy permanentne mają ujemny współczynnik temperaturowy, zatem ich moc spada w wysokich temperaturach. Przykładowo, już w 50°C siła mocująca magnesu zmniejsza się o około 10%. Z tego względu wskazane jest chłodzenie magnesów wodą podczas mocowania, co jest powszechną praktyką, by jednocześnie dochodziło do bezproblemowego odprowadzania opiłków oraz iskier. Niektórzy producenci oferują ponadto magnesy ze specjalnym wykończeniem powierzchni oraz składem, zwiększającymi ich odporność na temperaturę.
Zastanawiasz się nad nabyciem magnesów mocujących do zakładu produkcyjnego? Chętnie Ci doradzimy – po prostu skontaktuj się z nami.